عدم کنترل میزان قند خون و ابتلا به دیابت عوارض جبران ناپذیری را بر سلامت افراد به جا می گذارد. به طور کلی عوارض ناشی از دیابت را می توان به دو نوع عوارض کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم کرد:

عوارض بلند مدت:

عوارض چشمی و تاثیر آن بر بینایی:

همان‌طور كه گفته شد، ديابت به عروق صدمه مي‌زند و عروق چشمي هم از اين قاعده مستثنا نيستند. بنابراين ممكن است آب‌سياه ( گلوکوم)، كدورت عدسي (آب‌مرواريد) و اختلالات عروقی شبکیه (رتینوپاتی)؛ خونریزی در شبکیه چشم و حتی کم بینایی و نابینایی بروز کند.تحت کنترل نبودن قند خون، اثر تخریب کننده ای روی عروق شبکیه چشم داشته و می تواند موجب بروز تاری دید و نابینایی شود.

آسیب های کلیوی:

در سير بيماري ديابت و عدم کنترل مطلوب آن، احتمال آسیب به كليه‌ها زیاد است به طوری كه قادر به تصفيه كامل خون نبوده و مواد زايد در بدن تجمع پيدا مي‌كنند و در صورت عدم درمان مناسب، كليه‌ها به سمت نارسايي پيش مي‌روند و حتي ممكن است نياز به دياليز و پيوند کلیه ایجاد شود.
ميزان قند خون، ژنتيك و فشارخون در بروز اين عارضه موثر هستند. بنابراين هرچه كنترل قند و فشار خون بهتر باشد، احتمال بروز اين عارضه كم تر مي‌شود. نشانه‌ها و علايم اين عارضه خيلي دير خود را نشان مي‌دهند و گاه خيلي هم اختصاصي نيستند؛ مانند ورم کردن پاها و زیر چشم ها، به اختلال شدید خواب، کم‌اشتهايي، احساس ناراحتي در معده و ضعف و اختلال تمركز.در صورت بالا بودن قند خون، کلیه نیز آسیب دیده و دیالیز را به دنبال خواهد داشت.

تاثیرات دیابت بر روی پا (پای دیابتی):

مشكلات و عوارض ايجاد شده در پا به وسيله ديابت به حدي است كه از اين عارضه به‌عنوان پاي ديابتي ياد مي‌شود. اين عارضه معمولا وقتي ايجاد مي‌شود كه مشكلات عصبي در پا رخ داده باشد كه به كاهش حس در پا منجر مي‌شود، در واقع در اثر كاهش حس، فرد ديابتي متوجه بروز زخم‌ها و ضربات وارده بر پاهاي خود نمي‌شود و در صورت غفلت اين زخم گسترش مي‌يابد.از طرفي آسيب عصبي موجب تغيير در ظاهر پاها و انگشتان فرد ديابتي مي‌شود كه اين امر به افزايش در معرض آسيب قرارگرفتن پاها مي‌انجامد. از طرفي ديابت موجب خشك شدن و ترك‌خوردگي پوست پا مي‌شود: اگر زخمي در پا ايجاد شود ديرتر از زخم پاي افراد سالم خوب مي‌شود و دليل آن هم كاهش و كندي جريان خون در افراد ديابتي است كه بهبود زخم را به تاخير مي‌اندازد.عدم کنترل قند خون و عدم مراقبت صحیح از پاها، موجب ایجاد زخم هایی در پا می شود. این زخم ها می تواند به از کار افتادگی و قطع پاها منجر شود. علاوه بر کنترل قند، هر روز پاهای خود را معاینه نمایید و کفش مناسب بپوشید.ايجاد زخم در پاي بيماران ديابتي يكي از عوارض جدي و خطرناك عدم كنترل مطلوب ديابت است.

عوارض قلبی و عروقی: 

دیابت کنترل نشده، احتمال حمله قلبی، سکته مغزی و فشار خون را افزیش می دهد. عوارض قلبی عروقی شامل افزايش فشارخون و افزايش احتمال سكته‌هاي قلبي و مغزي است. كه بر روي قلب و رگهاي خوني اثر مي‌گذارد و يا ممكن است به سكته‌هاي قلبي (منجر به حملة قلبي) سكتة مغزي (يكي از علل اساسي ناتواني و مرگ در افراد ديابتي) منجر شود.

عوارض عصبی:

اعصاب حسی و حرکتی اندامها مخصوصاً پاها در اثر قند خون بالا دچار آسیب می شوند که معمولاً به صورت بی حسی و گز گز کف پا خود را نشان می دهد. از دیگر عوارض عصبی، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مورمورشدن، درد، بي‌حسي يا ضعف در دست و پاها
• مشكلات گوارشي مانند احساس پري شكم، تهوع، استفراغ، اسهال و يبوست
• مشكلات ادراري
• مشكلات جنسي مانند بي‌ميلي جنسي
• سرگيجه و غش‌كردن
• ازدست‌رفتن حس درد به طوري كه حتي در حملات قلبي فرد ممكن است درد را حس نكند.
• افزايش يا كاهش تعريق
• دوبینی و یا فلج یک طرف صورت

عوارض کوتاه مدت:

هیپوگلیسمی (قند خون پایین): اگر همواره از مقدار قند خونتان آگاه نباشید و قندتان بیش از حد پایین آید، ممکن است منجر به ضعف یا بیهوشی شود. علائم هيپوگليسمي شامل احساس ضعف یا گرسنگی، رنگ پریدگی، عرق سرد، طپش قلب، سرگیجه، گیجی، خواب آلودگی و در موارد شديد بیهوشی است.

هيپرگليسمي  یا کمای دیابتی (قندخون بالا): اگر قند خون بیش از حد بالا باشد، فرد در معرض خطر اسیدی شدن خون (کتو اسیدوز دیابتی) و حتی رفتن به کُمای دیابتی خواهد بود.مصرف نکردن انسولین یا قرص، پرخوری، کاهش فعالیت فیزیکی، استرس و فشارهای عصبی، عفونت، جراحت یا بیماریهای دیگر از عوامل بالا رفتن قند خون هستند.